Sürüklüyorum çaresiz yalnızlığımı aldırmazlığında
Acımasızlığında İstanbul’un
Yitik umutlarla daralıp buruk
Yürüyorum kalabalık caddelerde
Yürüyorum bilmeden nereye gittiğimi
Amaçsız bitkin donuk

Gözlerim boş bakışlarla
Takılıyor bir yerlere
Yüreğim kanıyor ılgıt ılgıt sıcak sıcak
Şahlanıyor içimde özlemin
Kahrediyorum karanlıklar içindeyim

Oysa İstanbul ışıl ışıl parlar
Mutsuzluğum siniyor sokaklara
Seni soluyorum derin derin
Büyüyor giderek içimde yokluğun

Anılar mil çekiyor gözlerime
Sürüklüyorum çaresiz yalnızlığımı
Vurdumduymaz acımasız yollarında İstanbul’un